Trafo yani transformatör, elektromanyetik indüksyon yöntemi ile iki veya daha fazla devre arasında enerji akımını sağlayan bir sistemdir. Trafo, AC (Alternatif Akım) sistemlerinde kullanılır. Trafolar, akımın frekans değeri değişmeden, gerilim ve sabit olan akım değerlerinin değişimini sağlarlar. Genellikle bir elektrik sisteminde akım değerini ve gerilimini yükseltmek veya düşürmek, eletrik akımını dağıtmak ve aktarmak için trafo kullanılır.
Elektromanyetik indüksiyon yoluyla devreler arasında enerji aktarımın amacı elektrik enerjisinin üretildiği yerden daha uzaklara aktarılmasıdır. Elektrij enerjisi aktarımı sırasında oluşan yüksek akım ciddi seviyelerde güç kayıplarına yol açar. Oluşan bu güç kayıplarının önüne geçmek için kullanılan trafolar, gerilimi yükseltir ve elektrik akımını düşürür. Trafo sarımı genellikle gerilimi düşürmek ya da yükseltmek için çeşitli şekiilerde yapılmaktadır.
Trafo, elektrik enerjisini bir iletkenden diğer iletkene manyetik akı aracılığı ile aktarır. Trafo, demir nüve ve trafo sarımı yapılmış iki bobin olmak üzere iki kısımdan meydana gelir. Trafoda bulunan bu sargıların birincisine giriş devresi denir ve alternatif akım kaynağına bağlanır. Bobinler üzerine uygulanan gerilim bir manyetik alan meydana getirir ve birbirleri arasında enerji aktarımı oluşur. Bu sayede trafo, çıkış gerilimini yükselterir. Nüvede bulunan bobinlerden birine yüksek gerilim verildiğinde, nüve üzerinde manyetik akı oluşur. Oluşan bu manyetik akının büyüklüğü ve yönü sürekli değişmektedir. Trafo sarımı oranı, bobinlerin ne kadar güç yükselteceği ile doğru orantılı olarak değişmektedir.